เราไม่เรียก ‘ออร์แกนิก’ ว่าเป็นเทรนด์ เพราะคำคำนี้คือวิถีปกติที่คนจำนวนมากให้ความสำคัญและใส่ใจต่อการบริโภคซึ่งเพิ่มจำนวนมากขึ้นทุกวัน ด้วยตระหนักในพิษภัยของอาหารที่มีการตกค้างของสารเคมีมากขึ้น บางคนเผชิญด้วยตัวเอง ขณะที่บางคนก็เกิดผลอย่างเห็นได้ชัดจากคนใกล้ตัว ที่ก็ไม่รู้เมื่อไรว่าโรคร้ายที่มีต้นกำเนิดจากการบริโภคอาหารที่มีสารปนเปื้อนหรือตกค้าง จะก่อขึ้นในตัวเราเมื่อไร ไม่ผิดนักหากจะมองว่าการเลือกกิน ‘อาหารออร์แกนิก’ ตั้งต้นมาจากความกลัว และความกลัวที่ว่านี้ก็ทำให้เกิดการรวมตัวกันเป็นกลุ่มเป็นก้อนของเกษตรกร ที่เดิมต้องการสร้างผลิตผลซึ่งเป็นอาหารปลอดภัยไว้บริโภคเอง มาสู่การแบ่งปันผลผลิตสู่ตลาดเพื่อให้คนที่ไม่มีความสามารถในการผลิตได้มีโอกาสบริโภคด้วย ซึ่งมีปลายทางจำหน่ายอยู่ที่ร้านสินค้าออร์แกนิก หรือเปิดตลาดเฉพาะกิจเพื่อให้เป็นพื้นที่จำหน่ายสินค้าโดยเฉพาะ และตลาด’สีเขียว’ เหล่านี้จะเป็นที่รับรู้กันในกลุ่มผู้บริโภค ที่จะพากันหิ้วตะกร้ามาซื้อสินค้าที่ได้รับการรับรองมาตรฐานก่อนเข้าตลาด แต่ก่อนที่พืชผักเหล่านี้จะเข้าสู่ตลาดสินค้าออร์แกนิกนั้น ต้องผ่านกระบวนการหรือมีที่มาอย่างไร แล้วเคยสงสัยกันบ้างไหมว่าทำไมคำว่า ‘ออร์แกนิก’ ถึงมีราคาแพง และกว่าจะได้มาซึ่งการติดตรารับรองว่าออร์แกนิกนั้น เกษตรกรต้องทำอะไรกันบ้าง ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนว่า สินค้าในตลาดสีเขียวบางแห่งอาจไม่ใช่สินค้าออร์แกนิกทั้งหมด และมาตรฐานก็ขึ้นกับข้อกำหนดของตลาดนั้นๆ […]